- obiecanka
- ż III, CMs. \obiecankance; lm D. \obiecankanek«obietnica, na której spełnienie nie można liczyć»
Zwodzić kogoś obiecankami.
□ Obiecanka cacanka, a głupiemu radość.
Słownik języka polskiego . 2013.
Zwodzić kogoś obiecankami.
Słownik języka polskiego . 2013.
obiecanka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. obiecankance; lm D. obiecankanek {{/stl 8}}{{stl 7}} obietnica, na której realizację nie można liczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Składać obiecanki przed ślubem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obiecanka — pot. Obiecanki cacanki (a głupiemu radość) «zwrot dający do zrozumienia, że czyjeś obietnice nie zostaną spełnione i tylko osoba naiwna może w nie wierzyć»: Wczoraj wezwał mnie już na dziesiątą rano i powiada, że ma dla mnie zlecenie pierwsza… … Słownik frazeologiczny
cacanka — ż III, CMs. cacankance; lm D. cacankanek zwykle iron., we fraz. Obiecanka cacanka «obietnica niepoważna, na której spełnienie nie można liczyć» □ Obiecanka cacanka, a głupiemu radość … Słownik języka polskiego
cacanka — Obiecanki cacanki (a głupiemu radość) zob. obiecanka … Słownik frazeologiczny
głupi — 1. pot. Być uczesanym, ostrzyżonym na głupiego jasia «mieć grzywkę podciętą równo nad brwiami» 2. pot. Głupi jak but (z lewej nogi); głupi, tępy jak noga stołowa (stołowe nogi) «bardzo głupi, tępy, nierozgarnięty, niedouczony»: Spotkał się z… … Słownik frazeologiczny
radość — życia «optymizm życiowy, umiejętność cieszenia się życiem»: Zima podcina ludziom skrzydła. Tracą wówczas chęć do pracy, są rozbici. Kładą się wcześnie, późno wstają, lecz mimo to nie mają na nic ochoty. Tracą radość życia. Wprost 897/2000. Nie… … Słownik frazeologiczny
głupi — głupipszy 1. pot. pogard. «pozbawiony bystrości, mający ciasne horyzonty myślowe, nieinteligentny, ograniczony; rzadziej: chory umysłowo, obłąkany» Bezdennie głupi. Głupi jak but, jak stołowe nogi, jak tabaka w rogu. Dziewczyna ładna, ale głupia … Słownik języka polskiego
Versprechen (Verb.) — 1. Auf blosses Versprechen ist wenig zu rech(n)en. 2. Die am meisten versprechen, haben (pflegen) am wenigsten (zu halten). Frz.: Grand prometteur, petit donneur. (Prov. dan., 394.) Holl.: Groote belovers, slechte betalers. (Harrebomée, I, 46.)… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon