- objawiciel
- m I, DB. -a; lm M. -e, DB. -i a. -ówrzad. «ten, kto coś objawia, ogłasza, o czymś donosi»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
rewelator — m IV, DB. a, Ms. rewelatororze; lm M. rewelatororzy a. owie, DB. ów książk. «ten, kto odkrywa, objawia coś; odkrywca, objawiciel» Rewelator odwiecznych prawd. Rewelator gatunku powieściowego, prozy poetyckiej. ‹łac.› … Słownik języka polskiego