objawiciel

objawiciel
m I, DB. -a; lm M. -e, DB. -i a. -ów
rzad. «ten, kto coś objawia, ogłasza, o czymś donosi»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • rewelator — m IV, DB. a, Ms. rewelatororze; lm M. rewelatororzy a. owie, DB. ów książk. «ten, kto odkrywa, objawia coś; odkrywca, objawiciel» Rewelator odwiecznych prawd. Rewelator gatunku powieściowego, prozy poetyckiej. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”