obliczyć

obliczyć
dk VIb, \obliczyćczę, \obliczyćczysz, \obliczyćlicz, \obliczyćczył, \obliczyćczony - obliczać ndk I, \obliczyćam, \obliczyćasz, \obliczyćają, \obliczyćaj, \obliczyćał, \obliczyćany
1. «dokonać obrachunku»

Obliczyć dochód, stratę.

Obliczyć swoje oszczędności.

2. «wziąć pod uwagę, uwzględnić w swoich planach; przewidzieć, zaplanować dla kogoś jakiś termin, jakąś ilość, liczbę czegoś»

Reklama obliczona na zdobycie klientów.

Pobyt obliczony na tydzień.

Przyjęcie obliczone na dwadzieścia osób.

obliczyć się - obliczać się
1. «zaplanować, przewidzieć sposób wydatkowania jakichś pieniędzy»

Należy się dobrze obliczyć, aby starczyło do końca urlopu.

2. «zrobić z kimś obrachunek, rozliczyć się z kimś»

Obliczyć się z gospodynią za ubiegły miesiąc.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • obliczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obliczać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obliczać — → obliczyć …   Słownik języka polskiego

  • obliczenie — n I 1. rzecz. od obliczyć. 2. lm D. obliczenieeń «wynik liczenia, rachowania, przewidywania» Zeszyt z obliczeniami. obliczenie się rzecz. od obliczyć się …   Słownik języka polskiego

  • obrachować — dk IV, obrachowaćrachuję, obrachowaćrachujesz, obrachowaćrachuj, obrachowaćował, obrachowaćowany obrachowywać ndk VIIIa, obrachowaćowuję, obrachowaćowujesz, obrachowaćowuj, obrachowaćywał, obrachowaćywany «określić wielkość, liczbę czegoś za… …   Słownik języka polskiego

  • arytmetycznie — 1. «za pomocą działań arytmetycznych» Obliczyć coś arytmetycznie. 2. pot. «za pomocą liczb; liczbowo» …   Słownik języka polskiego

  • błędnie — przysłów. od błędny a) w zn. 1: Ukazywać błędnie rzeczywistość. Napisać, obliczyć coś błędnie. b) w zn. 2: Patrzeć błędnie przed siebie …   Słownik języka polskiego

  • całka — ż III, CMs. całkałce; lm D. całkałek mat. «jedno z podstawowych pojęć analizy matematycznej, stosowane w technice, fizyce, ekonomii i innych naukach» Obliczyć całkę. ∆ Całki elementarne «całki nieoznaczone otrzymane przez odwrócenie wzorów na… …   Słownik języka polskiego

  • doliczyć — dk VIb, doliczyćczę, doliczyćczysz, doliczyćlicz, doliczyćczył, doliczyćczony doliczać ndk I, doliczyćam, doliczyćasz, doliczyćają, doliczyćaj, doliczyćał, doliczyćany 1. «dodać do sumy uprzednio obliczonej, włączyć dodatkowo do rachunku, do… …   Słownik języka polskiego

  • domierzyć — dk VIb, domierzyćrzę, domierzyćrzysz, domierzyćmierz, domierzyćrzył, domierzyćrzony domierzać ndk I, domierzyćam, domierzyćasz, domierzyćają, domierzyćaj, domierzyćał, domierzyćany 1. częściej ndk «zmierzyć prawidłowo, rzetelnie, namierzyć tyle,… …   Słownik języka polskiego

  • efektywnie — efektywnieej przysłów. od efektywny a) w zn. 1: Uczyć się, pracować bardziej efektywnie. Ktoś pracuje najefektywniej rano. b) w zn. 2: Obliczyć, wykonać coś efektywnie. Płaca za efektywnie wykonaną pracę …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”