- oblig
- m III, D. -u, N. \obliggiem; lm M. -i1. ekon. «skrypt dłużny, pisemne uznanie długu»2. rzad. «zobowiązanie, obowiązek, powinność»‹wł.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
oblig — dis·oblig·ing·ly; oblig·a·to·ri·ly; oblig·a·to·ry; oblig·er; oblig·ing·ly; oblig·ing·ness; dis·oblig·er; oblig·ed·ly; oblig·ed·ness; … English syllables
oblig. — obligatorisch EN indispensable, mandatory … Abkürzungen und Akronyme in der deutschsprachigen Presse Gebrauchtwagen
oblig — (L). Bound, obliged; bind … Dictionary of word roots and combining forms
oblig·a·to·ry — /əˈblıgəˌtori, Brit əˈblıgətri/ adj 1 formal : required by a law or rule obligatory [=mandatory] military service The training is obligatory for all personnel. 2 always used before a noun … Useful english dictionary
obligatorily — oblig·a·to·ri·ly … English syllables
obligatory — oblig·a·to·ry … English syllables
obligedly — oblig·ed·ly … English syllables
obliger — oblig·er … English syllables
obligatory — oblig·a·to·ry ə blig ə .tōr ē, ä , .tȯr also äb li gə adj OBLIGATE (1) oblig·a·to·ri·ly ə .blig ə tōr ə lē, ä , tȯr also .äb li gə adv * * * ob·lig·a·to·ry (əb ligґə tor″e) obligate … Medical dictionary
obligedness — oblig·ed·ness … English syllables