- obłąkaniec
- m II, DB. \obłąkaniecańca, W. \obłąkaniecańcze (\obłąkaniecańcu); lm M. \obłąkaniecańcy, DB. \obłąkaniecańcówpot. «człowiek psychicznie chory; obłąkany, wariat»
Zachowywał się jak obłąkaniec.
Słownik języka polskiego . 2013.
obłąkaniec
Look at other dictionaries:
obłąkaniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. obłąkaniecańcze || obłąkaniecańcu; lm M. obłąkaniecańcy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek chory psychicznie; wariat : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wrzeszczał jak obłąkaniec. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obłąkany — obłąkanyni 1. «dotknięty obłędem, cierpiący na obłęd» Człowiek obłąkany z bólu, z rozpaczy. 2. «będący wyrazem obłędu; obłąkańczy, nieprzytomny, szalony, wariacki» Obłąkany śmiech, wzrok. Obłąkane spojrzenie. obłąkany, obłąkana w użyciu rzecz.… … Słownik języka polskiego
