Ślepiec obmacywał ściany.
Obmacał biurko, szukając skrytki.
Obmacał sobie potłuczone kolano.
Obmacać się po kieszeniach.
Słownik języka polskiego . 2013.
obmacywać się – obmacać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obmacywać (w zn. 1.) samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obmacał się po kieszeniach, szukając portfela. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotykać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
omacać — dk I, omacaćam, omacaćasz, omacaćają, omacaćaj, omacaćał, omacaćany omacywać ndk VIIIa, omacaćcuję, omacaćcujesz, omacaćcuj, omacaćywał, omacaćywany, → obmacać … Słownik języka polskiego
obmacywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, obmacywaćcuję, obmacywaćcuje, obmacywaćany {{/stl 8}}– obmacać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, obmacywaćam, obmacywaća, obmacywaćają, obmacywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
