obojczyk

obojczyk
m III, D. -a, N. \obojczykkiem; lm M. -i
«kość obręczy barkowej w kształcie litery S, łącząca mostek z górną częścią łopatki»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • obojczyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} kość obręczy barkowej, leżąca tuż pod skórą, łącząca mostek z łopatką : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złamać obojczyk. Wystające obojczyki. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obojczykowy — przym. od obojczyk Mięsień obojczykowy …   Słownik języka polskiego

  • обойчик — (158) < польськ. obojczyk священичий комірець [MО,V] …   Толковый украинский словарь

  • obojczykowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. obojczyk: Kość obojczykowa. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”