- obojczyk
- m III, D. -a, N. \obojczykkiem; lm M. -i«kość obręczy barkowej w kształcie litery S, łącząca mostek z górną częścią łopatki»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
obojczyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} kość obręczy barkowej, leżąca tuż pod skórą, łącząca mostek z łopatką : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złamać obojczyk. Wystające obojczyki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obojczykowy — przym. od obojczyk Mięsień obojczykowy … Słownik języka polskiego
обойчик — (158) < польськ. obojczyk священичий комірець [MО,V] … Толковый украинский словарь
obojczykowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. obojczyk: Kość obojczykowa. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień