Twarz w obramieniu włosów.
Ozdobne obramienie drzwi.
Słownik języka polskiego . 2013.
portal — m I, D. u; lm M. e, D. i archit. «ozdobne architektoniczno rzeźbiarskie obramienie otworu wejściowego jakiejś budowli; potocznie także: brama, wejście mające takie obramienie» Rzeźbiony kamienny portal. Portal romański, gotycki. Portal kościoła,… … Słownik języka polskiego
balustrada — ż IV, CMs. balustradaadzie; lm D. balustradaad «obramienie balkonów, tarasów, schodów itp., składające się zwykle z szeregu słupków, prętów połączonych poręczą, stanowiące zabezpieczenie a jednocześnie ozdobę architektoniczną» Drewniana, kamienna … Słownik języka polskiego
kartusz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. szt. «dekoracyjne obramienie tarczy herbowej, tablicy inskrypcyjnej, płaskorzeźby, malowidła itp.; także ornament w formie ozdobnej tarczy» Kartusz herbowy. Kamienne, drewniane, stiukowe, malowane kartusze. 2.… … Słownik języka polskiego
kulisa — ż IV, CMs. kulisasie; lm D. kulis 1. zwykle w lm «dekoracje w formie ścianek lub kotar zamykających po obu stronach scenę i tworzących jednocześnie przejścia dla aktorów; w szerszym znaczeniu: część teatru za sceną» Zmieniać kulisy. Publiczności… … Słownik języka polskiego
passe-partout — [wym. paspartu] n ndm 1. «stały bilet wolnego wstępu (np. do teatru, na koncerty)» Miał passe partout do wszystkich kin. 2. «obramienie rysunku, ryciny, akwareli itp., wykonane z kartonu lub tektury, z otworem wielkości danej kompozycji, mające… … Słownik języka polskiego
woli — rzad. przym. od wół Wola skóra. ∆ archit. Wole oczy «ornament ciągły, reliefowy, o powtarzającym się motywie wypukłego owalu, charakterystyczny dla architektury starożytnej» ∆ Wole oko «małe okno, owalne lub okrągłe, zwykle ujęte w ozdobne… … Słownik języka polskiego
