obraźliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obraźliwywi, obraźliwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uchybiający czyjejś godności; sprawiający, że ktoś się obraża; obrażający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obraźliwy list. Mówić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napluć — dk Xa, naplućpluję, naplućplujesz, naplućpluj «plunąć na coś albo w coś» Napluć na podłogę. ◊ pot. Napluć komuś w twarz, posp. w pysk «ubliżyć komuś, potraktować kogoś obelżywie, w sposób obraźliwy, uwłaczający jego godności osobistej» ◊… … Słownik języka polskiego
Murzyn — is a Polish word for a black person. It is seen by some as a neutral word,[1] but others consider it to have pejorative connotations.[2] Notably, the noun murzyn appears in a popular Polish saying which referres to any menial work performed by a… … Wikipedia
Murzynek Bambo — ( Bambo the Black child or Bambo the little Negro ) is a children s poem by Polish author Julian Tuwim (September 1894 – December 1953), written in 1923 or 24. It is about a small black boy called Bambo, who lives in Africa.[1] The poem is… … Wikipedia
kasza — 1. przestarz. Dmuchać, nadmuchać, pluć, napluć komuś w kaszę «wtrącać się, wtrącić się w brutalny sposób do czyichś spraw, traktować, potraktować kogoś grubiańsko, w sposób obraźliwy»: (...) jak się pan sam przekonałeś, nie tak łatwo nam dmuchać… … Słownik frazeologiczny
napluć — pot. Napluć na kogoś, na coś; napluć, plunąć komuś w twarz, posp. w pysk «ubliżyć komuś, czemuś, potraktować kogoś, coś obelżywie, w sposób obraźliwy»: Może mnie pan zwymyślać od najgorszych, napluć mi w twarz, ale przedtem proszę posłuchać. A.… … Słownik frazeologiczny
impertynencki — impertynenckiccy «zuchwały, arogancki, wyzywający, obraźliwy» Impertynenckie uwagi, słowa … Słownik języka polskiego
kalosz — m II, D. a; lm M. e, D. y zwykle w lm «obuwie gumowe nakładane na obuwie zwykłe dla ochrony od wilgoci i błota» Płytkie, głębokie kalosze. Męskie, damskie kalosze. ◊ pot. To inna para kaloszy «to inna sprawa, to całkiem co innego» ◊ Włazić z… … Słownik języka polskiego
niedotykalski — m, niedotykalskiscy niedotykalska ż, odm. jak przym., żart. «człowiek urażający się z byle jakiego powodu, szczególnie drażliwy, obraźliwy» … Słownik języka polskiego
obelżywy — obelżywywszy «będący obelgą; ubliżający, obraźliwy» Obelżywe plotki, słowa, wymysły. Obelżywy epitet, paszkwil. Obelżywe przezwisko … Słownik języka polskiego