- obrona
- ż IV, CMs. \obronaniezwykle blm1. «odpieranie napaści, zwykle z bronią w ręku; bronienie kogoś lub czegoś albo bronienie się»
Obrona miasta.
Stawać, występować, zginąć w obronie kogoś lub czegoś.
Oddać życie w obronie ojczyzny.
2. «ten kto broni, ochrania kogoś, ujmuje się za kimś, za czymś, obrońca»Obronę placówki stanowił pluton żołnierzy.
3. «ujmowanie się, wstawianie się za kimś, za czymś, odpieranie zarzutów, usprawiedliwianie kogoś lub czegoś»Obrona honoru.
Brać, wziąć kogoś w obronę.
Nie mieć nic na swoją obronę.
Stawać, występować w czyjejś obronie.
∆ Obrona pracy doktorskiej «dyskusja na temat pracy doktoranta, podczas której odpowiada on na pytania, wyjaśnia wątpliwości, odpiera zarzuty itp., traktowana jako rodzaj egzaminu»4. rzad. «chronienie, osłanianie przed niebezpieczeństwem, zniszczeniem itp.; to, co chroni przed czymś»Wał dla obrony przed powodzią.
5. praw. «zespół czynności prawnych zmierzających do odparcia oskarżenia lub złagodzenia odpowiedzialności oskarżonego; także adwokat (adwokaci) broniący sprawy, obrońca (obrońcy)»Nieudolna, zręczna obrona.
Obrona postawiła wniosek o umorzenie sprawy.
∆ Obrona konieczna «działanie polegające na odparciu bezpośredniego bezprawnego zamachu na jakiekolwiek dobro społeczne lub osobiste»∆ Obrona własna «działanie w celu odparcia bezpośredniego bezprawnego zamachu na swoją osobę lub na swoje dobro materialne»6. sport. «osłanianie pola lub bramki swojej drużyny przed atakiem; gracz lub grupa graczy mających takie zadanie»7. sport. «w szachach: przeciwdziałanie, stracie figury lub pola na szachownicy»8. wojsk. «rodzaj działań bojowych mających na celu zatrzymanie lub odparcie natarcia sił nieprzyjaciela; grupa żołnierzy mająca takie zadanie»Obrona przeciwatomowa, przeciwgazowa, przeciwlotnicza.
Słownik języka polskiego . 2013.
