- obrót
- m IV, D. \obrótrotu, Ms. \obrótrocie; lm M. \obrótroty1. «ruch ciała dokoła osi; zwrot (w odniesieniu do osób)»
Obrót Ziemi dokoła osi.
Obroty śruby silniczka.
Zrobić kilka obrotów w tańcu.
∆ mat. Obrót figury «ruch, przy którym punkty figury zakreślają kręgi o środkach położonych na wspólnej prostej»∆ techn. Pracować, poruszać się itp. na małych, wolnych obrotach «o silnikach, maszynach, pojazdach poruszanych silnikami: działać, poruszać się przy liczbie obrotów małej w stosunku do możliwości danego urządzenia, poruszać się powoli»przen. «o ludziach, o zakładach przemysłowych: pracować wolno, działać leniwie, opieszale»∆ Pracować, poruszać się itp. na wysokich, dużych, pełnych obrotach «o silnikach, maszynach, pojazdach poruszanych silnikami: działać, poruszać się przy liczbie obrotów dużej, największej możliwej w danym urządzeniu, poruszać się szybko»przen. «o ludziach, o zakładach przemysłowych: pracować szybko, intensywnie»◊ Brać kogoś w obroty «stosować jakieś energiczne zabiegi względem kogoś»2. «kierunek, zwrot (np. sprawy, rozmowy)»Obrót pomyślny, szczęśliwy, nieoczekiwany, zły.
Rozmowa, sprawa itp. przybrała, wzięła jakiś obrót.
3. ekon. hand. «ogólna odpłata za świadczenie rzeczy i usług; kupno, sprzedaż, wymiana towaru»Obrót gotówkowy.
Obrót bezgotówkowy przedsiębiorstwa, sklepu.
Sklep, przedsiębiorstwo o dużych obrotach.
∆ Obrót podatkowy «kwota stanowiąca podstawę ustalenia podatku obrotowego, w przedsiębiorstwach nieuspołecznionych, nie prowadzących ksiąg handlowych - także podatku dochodowego»∆ Obrót towarowy «ruch towarów ze sfery produkcji do sfery konsumpcji realizowany przez akty kupna-sprzedaży»
Słownik języka polskiego . 2013.