obrzeżenie

obrzeżenie
n I
1. rzecz. od obrzeżyć.
2. lm D. \obrzeżenieeń
rzad. «to, co obrzeża, okala coś; obramowanie, obwódka»

Marmurowe obrzeżenie basenu.

Kolorowe obrzeżenia chusteczek.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • okalać — ndk I, okalaćam, okalaćasz, okalaćają, okalaćaj, okalaćał, okalaćany okolić dk VIa, okalaćlę, okalaćlisz, okol, okalaćlił, okalaćlony 1. «otaczać coś dookoła; okrążać, ciągnąć się, rozciągać się dookoła czegoś» Jezioro okolone lasem. Twarz… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”