obskoczyć

obskoczyć
dk VIb, \obskoczyćczę, \obskoczyćczysz, \obskoczyćskocz, \obskoczyćczył, \obskoczyćczony - obskakiwać ndk VIIIb, \obskoczyćkuję, \obskoczyćkujesz, \obskoczyćkuj, \obskoczyćiwał, \obskoczyćiwany
1. «otoczyć, osaczyć»

Dzieci obskoczyły nauczyciela.

2. tylko dk, pot. «szybko załatwić jakąś sprawę»

Obskoczyć kilka wizyt.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • obskoczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obskakiwać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obskakiwać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, obskakiwaćkuję, obskakiwaćkuje, obskakiwaćany {{/stl 8}}– obskoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, obskakiwaćczę, obskakiwaćczy, obskakiwaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obskakiwać — ndk VIIIb, obskakiwaćkuję, obskakiwaćkujesz, obskakiwaćkuj, obskakiwaćiwał, obskakiwaćiwany 1. forma ndk czas. obskoczyć (p.) 2. «skakać naokoło kogoś lub czegoś» Bokser obskakiwał przeciwnika. przen. pot. «obsługiwać kogoś» Kelner gorliwie… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”