- obskubać
- dk IX, \obskubaćbię, \obskubaćbiesz, \obskubaćskub, \obskubaćał, \obskubaćany - obskubywać ndk VIIIa, \obskubaćbuję, \obskubaćbujesz, \obskubaćbuj, \obskubaćywał, \obskubaćywany«obrywając, wyrywając, szarpiąc pozbawić coś jakiejś części; ogołocić coś z czegoś»
Obskubać gałązkę z liści.
przen. pot. «pozbawić kogoś (przeważnie podstępem) czegoś cennego, wartościowego; wyłudzić coś»Obskubać kogoś z pieniędzy, biżuterii.
Obskubywał ojca przy każdej okazji.
Słownik języka polskiego . 2013.