Obwinić kogoś o kłamstwo, o kradzież, o naruszenie przepisów.
Słownik języka polskiego . 2013.
obwiniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obwiniaćam, obwiniaća, obwiniaćają, obwiniaćany {{/stl 8}}– obwinić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, obwiniaćnię, obwiniaćni, obwiniaćwiń, obwiniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} obarczać kogoś winą, uznawać kogoś za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pręgierz — 1. Postawić, stawiać kogoś, coś pod pręgierzem (pod pręgierz) opinii publicznej «obwinić, obwiniać, oskarżyć, oskarżać, napiętnować kogoś, coś publicznie, oddać, oddawać kogoś, coś pod sąd opinii publicznej»: Jest to więc prawo władzy, a nie… … Słownik frazeologiczny
naskarżyć — dk VIb, naskarżyćżę, naskarżyćżysz, naskarżyćskarż, naskarżyćżył «obwinić kogoś przed kimś» Naskarżyć ojcu na brata. naskarżyć się «skarżąc się długo, użalić się, nautyskiwać; spędzić jakiś czas na skargach, utyskiwaniach» Naskarżyć się na… … Słownik języka polskiego
obwiniony — obwinionynieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. obwinić (p.) obwiniony, obwiniona w użyciu rzecz., praw. «osoba przeciwko której toczy się postępowanie dyscyplinarne» … Słownik języka polskiego
oskarżyć — dk VIb, oskarżyćżę, oskarżyćżysz, oskarż, oskarżyćżył, oskarżyćżony oskarżać ndk I, oskarżyćam, oskarżyćasz, oskarżyćają, oskarżyćaj, oskarżyćał, oskarżyćany 1. «obwinić, posądzić, pomówić kogoś o coś, przypisać, zarzucić komuś coś złego»… … Słownik języka polskiego
poskarżyć — dk VIb, poskarżyćżę, poskarżyćżysz, poskarżyćskarż, poskarżyćżył to samo, co poskarżyć się w zn. 1 Poskarżyć na kogoś. poskarżyć się 1. «donieść o kimś coś złego, obwinić kogoś przed kimś o coś» Poskarżyć się ojcu na brata. Poskarżyła się… … Słownik języka polskiego
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
pręgierz — m II, D. a; lm M. e, D. y daw. «w średniowiecznych miastach: słup, przy którym wystawiano na widok publiczny przestępców i wymierzano im karę, np. dokonywano chłosty» dziś tylko we fraz. Postawić kogoś (coś) pod pręgierz (pod pręgierzem) opinii… … Słownik języka polskiego
zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek … Słownik języka polskiego
poskarżyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} donieść na kogoś, kto zrobił coś złego, obwinić kogoś o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poskarżył się, że brat go wygonił z pokoju. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
