- obyczajowy
- przym. od obyczaj (zwykle w zn. 1 i 3)a) w zn. 1:
Scenka obyczajowa.
Powieść, sztuka obyczajowa.
b) w zn. 3:Kontrola obyczajowa.
Swoboda obyczajowa.
∆ Policja obyczajowa → obyczajówka
Słownik języka polskiego . 2013.
obyczajowy
Look at other dictionaries:
obyczajowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. obyczaj: Film, szkic obyczajowy. Swoboda, wolność obyczajowa. Normy obyczajowe. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dramat — m IV, D. u, Ms. dramatacie, lm M. y 1. «jeden z trzech zasadniczych rodzajów twórczości literackiej; utwór literacki o charakterze fabularnym, przedstawiający wydarzenia i wypowiedzi bohaterów bezpośrednio w działaniu i dialogu, przeznaczony w… … Słownik języka polskiego
reportaż — m II, D. u; lm M. e, D. y ( ów) «gatunek prozy publicystycznej, żywy opis zdarzeń i faktów, znanych autorowi z bezpośredniej obserwacji» Reportaż społeczny, obyczajowy, podróżniczy, polityczny, wojenny. Reportaż o przygotowaniach do mistrzostw… … Słownik języka polskiego
rewolucyjnie — przysłów. od rewolucyjny a) w zn. 1: Zmienić rewolucyjnie ustrój społeczny. b) w zn. 2: Rozwiązać rewolucyjnie jakiś problem naukowy, kulturalny, obyczajowy … Słownik języka polskiego
skandal — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów «coś, co wywołuje zgorszenie, oburzenie; rzecz gorsząca, zawstydzająca, postępek przynoszący wstyd; awantura» Publiczny, głośny skandal. Skandal obyczajowy. Urządzić, wywołać skandal. ‹gr.› … Słownik języka polskiego
felieton — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. felietonnie {{/stl 8}}{{stl 7}} utwór publicystyczny poświęcony zazwyczaj aktualnym wydarzeniom lub problemom, o lekkiej, swobodnej formie, wykorzystujący środki ekspresji literackiej : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
serial — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. i {{/stl 8}}{{stl 7}} cykl powiązanych ze sobą filmów telewizyjnych zwykle regularnie emitowanych; film w odcinkach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Serial telewizyjny. Pierwszy odcinek nowego serialu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
synkretyzm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. synkretyzmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączenie w całość różnych poglądów filozoficznych, religijnych, społecznych; zespalanie jakichś elementów : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
