- oclić
- dk VIa, oclę, oclisz, oclij, oclił, oclony«nałożyć cło na coś; pobrać cło od czegoś»
Oclić coś wysoko, nisko.
Słownik języka polskiego . 2013.
oclić
Look at other dictionaries:
oclić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}clić {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odprawić — dk VIa, odprawićwię, odprawićwisz, odprawićpraw, odprawićwił, odprawićwiony odprawiać ndk I, odprawićam, odprawićasz, odprawićają, odprawićaj, odprawićał, odprawićany 1. «odesłać» a) «oddalić od siebie, wyprawić, pozbyć się kogoś» Odprawić… … Słownik języka polskiego
clić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, clę, cli, clij, clony {{/stl 8}}– oclić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} nakładać cło na towary przewożone przez granicę państwa; także: pobierać cło : {{/stl 7}}{{stl 10}}Clić papierosy, alkohol.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
