- oczytanie
- n I, blm«wiadomości nabyte przez przeczytanie wielu książek»
Znać po kimś duże oczytanie.
Słownik języka polskiego . 2013.
Znać po kimś duże oczytanie.
Słownik języka polskiego . 2013.
oczytanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zasób wiadomości nabytych z wielu przeczytanych książek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wykazać duże oczytanie na egzaminie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozległy — rozległyglejszy 1. «zajmujący znaczną przestrzeń, daleko, szeroko się rozpościerający, rozciągający; obszerny» Rozległy gmach. Rozległy widok. Rozległy obszar, plac, teren. Rozległa hala sportowa. Rozległa panorama, perspektywa, przestrzeń.… … Słownik języka polskiego
erudycja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} rozległa wiedza, ogólna lub dotycząca jakiejś dziedziny, imponująca znajomość przedmiotu; gruntowne wykształcenie, wszechstronność, oczytanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wielka, nadzwyczajna… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
erudycyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wykazujący erudycję, oczytanie; błyskotliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Erudycyjne studium. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień