- odbębnić
- dk VIa, \odbębnićnię, \odbębnićnisz, \odbębnićnij, \odbębnićnił, \odbębnićniony - odbębniać ndk I, \odbębnićam, \odbębnićasz, \odbębnićają, \odbębnićaj, \odbębnićał, \odbębnićany«zagrać na bębnie; lekceważąco: niedbale, nieumiejętnie odegrać coś na fortepianie»
Dobosz odbębnił marsza.
Odbębniać gamy, ćwiczenia na fortepianie.
przen. pot. «wykonać coś bez zapału, z niechęcią, niedbale»Odbębniać lekcję, robotę, zajęcia.
Słownik języka polskiego . 2013.