- odbijacz
- m II, D. -a; lm M. -e, D. -y1. B.=D.; lm B.=D.druk. «pracownik w drukarni, odbijający na maszynie ręcznej szpalty lub kolumny do korekty»2. B.=M.; lm B.=M.żegl. «worek, zwykle z płótna żaglowego, wypełniony drobno pociętym korkiem, czasem trocinami, odpadkami lin itp., wywieszany za burtę statku w celu ochrony burty przed uszkodzeniami przy dobijaniu do nabrzeża lub do innego statku»
Słownik języka polskiego . 2013.