Odganiać komary, muchy, psy.
Odgonić spod okna hałasujące dzieci.
Odegnać kogoś od drzwi.
Słownik języka polskiego . 2013.
odgonić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odganiać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odganiać — → odgonić … Słownik języka polskiego
odganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odganiaćam, odganiaća, odganiaćają, odganiaćany {{/stl 8}}– odegnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, {{/stl 8}}odgonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odganiaćnię, odganiaćni, odganiaćgoń, odganiaćniony {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opędzić — dk VIa, opędzićdzę, opędzićdzisz, opędź, opędzićdził, opędzićdzony opędzać ndk I, opędzićam, opędzićasz, opędzićają, opędzićaj, opędzićał, opędzićany 1. «odgonić, przepędzić (zwłaszcza muchy, komary itp.), odpędzić; odganiając coś od kogoś… … Słownik języka polskiego
odegnać — dk I, odegnaćgnam, odegnaćgnasz, odegnaćgnają, odegnaćgnaj, odegnaćgnał, odegnaćgnany rzad. odgonić dk VIa, odegnaćnię, odegnaćnisz, odegnaćoń, odegnaćnił, odegnaćniony odganiać ndk I, odegnaćam, odegnaćasz, odegnaćają, odegnaćaj, odegnaćał,… … Słownik języka polskiego
odpędzić — dk VIa, odpędzićdzę, odpędzićdzisz, odpędzićpędź, odpędzićdził, odpędzićdzony odpędzać ndk I, odpędzićam, odpędzićasz, odpędzićają, odpędzićaj, odpędzićał, odpędzićany 1. «zmusić kogoś do usunięcia się, cofnięcia się skądś, odstąpienia od czegoś; … Słownik języka polskiego
