besztanie

besztanie
n I
rzecz. od besztać.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • opeer — [wym. opeer] m IV, D. u, Ms. opeererze posp. «besztanie, wymyślanie, urąganie; ochrzan» Dostać opeer. Wezwał pracownika do siebie i sprawił mu porządny opeer …   Słownik języka polskiego

  • ruga — ż III, CMs. rudze; lm D. rug pot. «besztanie, łajanie, wymyślanie; bura» Dostać rugę. Zasłużył na rugi …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”