- besztać
- ndk I, \besztaćam, \besztaćasz, \besztaćają, \besztaćaj, \besztaćał, \besztaćanypot. «ostro strofować, ganić; łajać»
Besztać kogoś ostro, głośno.
Besztać kogoś za spóźnienie, z powodu spóźnienia.
Słownik języka polskiego . 2013.
besztać
Look at other dictionaries:
besztać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, besztaćam, besztaća, besztaćają, besztaćany {{/stl 8}}– zbesztać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} upominać kogoś bardzo ostrymi słowami; łajać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być zbesztanym przez szefa.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Львовский польский говор — Львовский говор (гвара львовска, польск. gwara lwowska, укр. львівська ґвара) региональный говор польского языка, распространённый среди жителей Львова. Его часто путают с так называемым «балаком» «батяров» (жаргоном уличных хулиганов… … Википедия
Львовская гвара — Львовский польский говор (гвара львовска, польск. gwara lwowska) региональный говор польского языка, распространённый среди жителей Львова. Его часто путают с так называемым «балаком» «батяров» (жаргоном уличных хулиганов Львова), с которым у… … Википедия
Польский говор Львова — Львовский польский говор (гвара львовска, польск. gwara lwowska) региональный говор польского языка, распространённый среди жителей Львова. Его часто путают с так называемым «балаком» «батяров» (жаргоном уличных хулиганов Львова), с которым у… … Википедия
besztanie — n I rzecz. od besztać … Słownik języka polskiego
kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… … Słownik języka polskiego
łajać — ndk IX, łajaćję, łajaćjesz, łaj, łajaćał, łajaćany «ostro strofować; besztać, wymyślać, ganić» Łajał syna za złe zachowanie. □ Kto kogo łaje, niech sam przykład daje. □ Łaj, ale daj. łajać się 1. strona zwrotna czas. łajać Łajał się i prawił… … Słownik języka polskiego
rozstawić — dk VIa, rozstawićwię, rozstawićwisz, rozstawićstaw, rozstawićwił, rozstawićwiony rozstawiać ndk I, rozstawićam, rozstawićasz, rozstawićają, rozstawićaj, rozstawićał, rozstawićany 1. «postawić wiele osób lub rzeczy w różnych miejscach, rozmieścić… … Słownik języka polskiego
rugać — ndk I, rugaćam, rugaćasz, rugaćają, rugaćaj, rugaćał, rugaćany rugnąć dk Va, rugaćnę, rugaćniesz, rugaćnij, rugaćnął, rugaćnęła, rugaćnęli, rugaćnięty, rugaćnąwszy, pot. «wymyślać, wyzywać, besztać, łajać» Rugnął go za spóźnienie. ‹ros.› … Słownik języka polskiego
wymyślać — ndk I, wymyślaćam, wymyślaćasz, wymyślaćają, wymyślaćaj, wymyślaćał, wymyślaćany 1. forma ndk czas. wymyślić (p.) 2. «obrzucać kogoś wymysłami; ubliżać, urągać komuś, lżyć kogoś; wygadywać coś na kogoś, besztać» Wymyślał wszystkim nie licząc się… … Słownik języka polskiego
