odleżeć

dk VIIb, \odleżećżę, \odleżećżysz, \odleżećleż, \odleżećżał, \odleżećżeli, \odleżećżany - rzad. odlegiwać ndk VIIIb, \odleżećguję, \odleżećgujesz, \odleżećguj, \odleżećiwał, \odleżećiwany

1. «poleżeć odpowiednio długo w celu pozbycia się jakiejś dolegliwości, choroby itp.; spędzić określony czas w pozycji leżącej»

Odleżeć dwie godziny.

Odleżeć grypę, przeziębienie.

2. tylko dk «uszkodzić sobie skórę, ciało wskutek długiego leżenia; nabawić się odleżyn»

Odleżeć sobie nogi, plecy.

3. tylko dk, rzad. p. odleżeć się w zn. 3

odleżeć się - rzad. odlegiwać się

1. «poleżeć pewien (określony) czas»

Odleżał się miesiąc po złamaniu nogi.

2. tylko dk «o glebie: pozostać przez jakiś czas bez obróbki lub zasiewu»

Ziemia powinna przez kilka tygodni odleżeć się przed siewem.

3. tylko dk «o produktach żywnościowych, owocach itp.: poleżeć w celu osiągnięcia odpowiedniego smaku, dojrzałości, przydatności do spożycia»

Dziczyzna musi się odleżeć przed upieczeniem.

przen. «ulec zwłoce, nie zostać od razu załatwionym; przeleżeć się»

Sprawa odleżała się w biurku.