Odłupać kawałek drewna, kory.
Kit odłupał się od szyby.
Słownik języka polskiego . 2013.
odłupywać — → odłupać … Słownik języka polskiego
odłupywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odłupywaćpuję, odłupywaćpuje, odłupywaćany {{/stl 8}}– odłupać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, odłupywaćpię, odłupywaćpie, odłupywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} łupiąc, mocno uderzając, oddzielać część od jakiejś całości,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadłupać — dk IX, nadłupaćpię, nadłupaćpiesz, nadłupaćłup, nadłupaćał, nadłupaćany nadłupywać ndk VIIIa, nadłupaćpuję, nadłupaćpujesz, nadłupaćpuj, nadłupaćywał, nadłupaćywany «trochę, częściowo odłupać, rozłupać» Nadłupać korę drzewa. Nadłupać skorupkę… … Słownik języka polskiego
obszczypać — dk IX, obszczypaćpię, obszczypaćpiesz, obszczypaćszczyp, obszczypaćał, obszczypaćany obszczypywać ndk VIIIa, obszczypaćpuję, obszczypaćpujesz, obszczypaćpuj, obszczypaćywał, obszczypaćywany 1. «szczypnąć kogoś lub coś wiele razy, w wielu… … Słownik języka polskiego
odciosać — dk I, odciosaćam, odciosaćasz, odciosaćają, odciosaćaj, odciosaćał, odciosaćany, rzad. IX, odciosaćcioszę a. odciosaćcieszę, odciosaćcioszesz a. odciosaćcieszesz, odciosaćciosz a. odciosaćciesz odciosywać ndk VIIIa, odciosaćsuję, odciosaćsujesz,… … Słownik języka polskiego
odłupanie — ↨ odłupanie się n I 1. rzecz. od odłupać (się). 2. lm D. odłupanieań «miejsce, w którym coś zostało odłupane» Na emaliowanym garnku widać było liczne odłupania … Słownik języka polskiego
odprysnąć — dk Va, odprysnąćpryśnie, odprysnąćnął (odprysnąćprysł), odprysnąćnęła (odprysnąćprysła), odprysnąćnawszy odpryskiwać ndk VIIIb, odprysnąćkuje, odprysnąćiwał «odlecieć, odpaść drobnymi kawałkami od powierzchni czegoś; odłupać się» Emalia, polewa… … Słownik języka polskiego
ukruszyć — dk VIb, ukruszyćszę, ukruszyćszysz, ukrusz, ukruszyćył, ukruszyćszony rzad. «odłamać, odłupać kawałek od czegoś (zwykle przez uderzenie lub stuknięcie); odkruszyć» ukruszyć się «zostać ukruszonym; odpaść» Ukruszyło się uszko od filiżanki.… … Słownik języka polskiego
wyłupać — dk IX, wyłupaćpię, wyłupaćpiesz, wyłupaćłup, wyłupaćał, wyłupaćany wyłupywać ndk VIIIa, wyłupaćpuję, wyłupaćpujesz, wyłupaćpuj, wyłupaćywał, wyłupaćywany 1. «podważywszy wyjąć z czegoś, wyrwać, oderwać od czegoś; wydłubać» Wyłupać oczko z… … Słownik języka polskiego
kawał — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. kawałale {{/stl 8}}{{stl 7}} duża część jakiejś całości; duży fragment : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kawał lasu, łąki. Kawał kiełbasy, chleba. Kawał muru. Odłupać ogromny kawał skały. Uciąć kawał materiału.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
