wyłupać

wyłupać
dk IX, \wyłupaćpię, \wyłupaćpiesz, \wyłupaćłup, \wyłupaćał, \wyłupaćany - wyłupywać ndk VIIIa, \wyłupaćpuję, \wyłupaćpujesz, \wyłupaćpuj, \wyłupaćywał, \wyłupaćywany
1. «podważywszy wyjąć z czegoś, wyrwać, oderwać od czegoś; wydłubać»

Wyłupać oczko z pierścionka.

Wyłupać kamień z bruku.

2. «łupiąc wyciosać, odłupać bryłę odpowiedniego kształtu»

Wyłupić blok granitu, marmuru.

wyłupać się - wyłupywać się «zostać wyłupanym, wybitym»

Po kilku uderzeniach wyłupał się kawał tynku.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • wyłupać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyłupywać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyłupywać — → wyłupać …   Słownik języka polskiego

  • wyłupywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wyłupywaćpuję, wyłupywaćpuje, wyłupywaćany {{/stl 8}}– wyłupać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, wyłupywaćpię, wyłupywaćpie, wyłupywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łupiąc, usuwając …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyłupić — dk VIa, wyłupićpię, wyłupićpisz, wyłupićłup, wyłupićpił, wyłupićpiony wyłupiać ndk I, wyłupićam, wyłupićasz, wyłupićają, wyłupićaj, wyłupićał, wyłupićany «wyjąć, wydrzeć, wydłubać, wyłupać» Wyłupić kamień z bruku. ∆ Wyłupić komuś oczy «oślepić… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”