odmienić

dk VIa, \odmienićnię, \odmienićnisz, \odmienićmień, \odmienićnił, \odmienićniony - odmieniać ndk I, \odmienićam, \odmienićasz, \odmienićają, \odmienićaj, \odmienićał, \odmienićany

1. «uczynić kogoś albo coś innym; przeobrazić, przemienić, zamienić»

Odmienić swój wygląd.

Odmienić życie, obyczaje.

2. częściej ndk «nadawać wyrazom formy właściwe im w pewnych kategoriach gramatycznych, jak przypadki, czasy, osoby, liczby, rodzaje»

Odmieniać wyraz przez przypadki.

odmienić się - odmieniać się

1. «stać się innym»

Odmienić się pod wpływem towarzystwa, warunków.

∆ daw. Księżyc odmienia się «Księżyc wchodzi w inną fazę»

Trzy razy księżyc odmienił się złoty, jak na tym piasku rozbiłem namioty. (Słowacki)

□ Kto się ożeni, ten się odmieni.

2. jęz. zwykle w ndk«o wyrazach: zmieniać formy w zakresie kategorii gramatycznych (jak: przypadki, czasy, osoby, liczby, stopnie)»

Rzeczowniki odmieniają się przez przypadki.