- odrodzić
- dk VIa, \odrodzićdzę, \odrodzićdzisz, \odrodzićrodź a. \odrodzićródź, \odrodzićdził, \odrodzićdzony - rzad. odradzać ndk I, \odrodzićam, \odrodzićasz, \odrodzićają, \odrodzićaj, \odrodzićał, \odrodzićany«powołać do życia, dać nowe życie; wskrzesić, poprawić, odnowić»
Przyroda odradza gatunki.
Film odrodził zainteresowanie tą książką.
Odradzać miejscowe tradycje.
odrodzić się - odradzać się1. «zacząć żyć na nowo, poprawić się, odnowić się»Odrodzić się nerwowo, wewnętrznie.
Natura odradza się na wiosnę.
2. «o częściach organizmów żywych, narządach, tkankach itp.: odrosnąć, zregenerować się»3. tylko dk «stracić cechy typowe dla jakiegoś rodu, jakiejś rodziny; wyrodzić się»Odrodzić się od matki, ojca.
Słownik języka polskiego . 2013.