odrwić

dk VIa, odrwię, odrwisz, odrwij, odrwił, odrwiony - odrwiwać ndk I, \odrwićam, \odrwićasz, \odrwićają, \odrwićaj, \odrwićał, \odrwićany

«oszukać kogoś, zwieść, wyprowadzić w pole; okpić, oszwabić, ocyganić»

Nie dać się odrwić przez kogoś a. komuś.