odstępstwo

odstępstwo
n III, Ms. \odstępstwowie; lm D. \odstępstwoępstw
«odejście, odstąpienie od jakiejś normy, zasady, idei»

Odstępstwo od panującego zwyczaju.

Odstępstwo od wiary.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • odstępstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. odstępstwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} negatywnie oceniane odejście od wartości, zasad uznawanych przez jakąś grupę, dobrowolne odrzucenie ich : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • licencja — ż I, DCMs. licencjacji; lm D. licencjacji (licencjacyj) 1. «urzędowe zezwolenie na wykonywanie określonych czynności, np. zawodowych» Licencja przywozowa, wywozowa. Uzyskać licencję pilota wojskowego. Mieć licencję na przewóz pasażerów. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • Wincenty Urban — Gedenktafel für Wincenty Urban in Breslau Wincenty Urban (* 13. Februar 1911; † 13. Dezember 1983) war Weihbischof im Erzbistum Gnesen und Kapitularvikar von Breslau. Nach dem Abitur studierte Wincenty Urban Theologie an der Universität Lemberg… …   Deutsch Wikipedia

  • apostazja — ż I, DCMs. apostazjazji; lm D. apostazjazji (apostazjazyj) «odstępstwo od wiary, zasad lub przekonań» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • błąd — m IV, D. błędu, Ms. błędzie; lm M. błędy 1. «niezgodność z obowiązującymi regułami pisania, liczenia, wymowy itp.; odstępstwo od normy; pomyłka» Błąd ortograficzny, gramatyczny. Błąd zecerski. Błąd wymowy. Błąd w rachunku. Rysunek pełen błędów.… …   Słownik języka polskiego

  • dopuszczalny — «mogący być dozwolonym, dopuszczonym (w jakiejś sytuacji); możliwy» Dopuszczalne obciążenie stropu. Dopuszczalne odstępstwo od obowiązujących norm …   Słownik języka polskiego

  • herezja — ż I, DCMs. herezjazji; lm D. herezjazji (herezjazyj) «pogląd religijny sprzeczny z dogmatami religii panującej, zwykle katolicyzmu» przen. «idea, pogląd sprzeczne z utartymi, przyjętymi w danym środowisku poglądami; odstępstwo od powszechnie… …   Słownik języka polskiego

  • inwersja — ż I, DCMs. inwersjasji; lm D. inwersjasji (inwersjasyj) 1. chem. «rozszczepienie cukru złożonego na cukry proste za pomocą enzymów lub innych czynników» 2. film. «proces laboratoryjnej obróbki taśmy filmowej polegający na chemicznym odwróceniu… …   Słownik języka polskiego

  • kompromis — m IV, D. u, Ms. kompromissie; lm M. y «ugoda, rozstrzygnięcie sporu na podstawie wzajemnych ustępstw; odstępstwo od zasad, założeń lub pretensji w celach praktycznych» Kompromis między kimś a kimś. Pójść, zdobyć się na kompromis. Wejść z kimś w… …   Słownik języka polskiego

  • od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”