odstroić

odstroić: dk VIa, \odstroićoję, \odstroićoisz, \odstroićstrój, \odstroićoił, \odstroićojony - odstrajać ndk I, \odstroićam, \odstroićasz, \odstroićają, \odstroićaj, \odstroićał, \odstroićany

1. pot. «ubrać odświętnie; wystroić»

Matka z fantazją odstroiła dziecko na spacer.

Odstrojeni mężczyźni wyglądali bardzo elegancko.

2. przestarz. «pozbawić instrument muzyczny, aparat dźwiękowy itp. należytego strojenia, tonu, dźwięku; rozstroić»

odstroić się - odstrajać się

1. pot. strona zwrotna czas. odstroić - odstrajać w zn. 1

Na randkę z dziewczyną odstroił się bardzo szykownie.

2. przestarz. «o instrumentach muzycznych: rozstroić się, stracić strój»

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

odstroić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. odstrajać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odstrajać się – odstroić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} ubierać się odświętnie; stroić się (zwykle na jakąś okazję) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odstroił się na wesele kolegi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odstrajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odstrajaćam, odstrajaća, odstrajaćają, odstrajaćany {{/stl 8}}– odstroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odstrajaćstroję, odstrajaćstroi, odstrajaćstrojony, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} ubierać kogoś odświętnie, stroić … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias