odważyć

odważyć
dk VIb, \odważyćżę, \odważyćżysz, \odważyćważ, \odważyćżył, \odważyćżony - odważać ndk I, \odważyćam, \odważyćasz, \odważyćają, \odważyćaj, \odważyćał, \odważyćany
«odmierzyć za pomocą ważenia»

Odważyć kartofle, mąkę, węgiel.

Odważyć kilo jabłek.

Odważony towar.

Sprzedawać coś w odważonych porcjach.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • odważyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. odważać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odważyć się — dk VIb, odważyć siężę się, odważyć siężysz się, odważyć sięważ się, odważyć siężył się rzad. odważać się ndk I, odważyć sięam się, odważyć sięasz się, odważyć sięają się, odważyć sięaj się, odważyć sięał się «zdobyć się na odwagę, ośmielić się,… …   Słownik języka polskiego

  • odważać się – odważyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} decydować się na coś niebezpiecznego lub trudnego; ryzykować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odważył się walczyć. Nie mógł się odważyć na wyrażenie sprzeciwu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odważać — → odważyć …   Słownik języka polskiego

  • odważać się — → odważyć się …   Słownik języka polskiego

  • odważać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odważaćam, odważaća, odważaćają, odważaćany {{/stl 8}}– odważyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, odważaćżę, odważaćży, odważaćżony {{/stl 8}}{{stl 7}} ważąc coś, wydzielać odpowiednią ilość tego : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś …   Słownik frazeologiczny

  • czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… …   Słownik języka polskiego

  • pokusić się — dk VIa, pokusić siękuszę się, pokusić sięsisz się, pokusić siękuś się, pokusić sięsił się «ośmielić się, odważyć się sięgnąć po coś, usiłować coś zrobić» Pokusił się o napisanie powieści. Nie pokusił się nawet o wyjaśnienie swej niezręczności …   Słownik języka polskiego

  • poważyć — dk VIb, poważyćżę, poważyćżysz, poważyćważ, poważyćżył, poważyćżony «zważyć wiele czegoś, zważyć jedno po drugim» Poważyć mąkę, cukier. Poważyć świnie. poważyć się «odważyć się, ośmielić się» Poważył się podnieść rękę na rodziców. Dzieci poważyły …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”