- odwiać
- dk Xb, \odwiaćwieję, \odwiaćwiejesz, \odwiaćwiej, \odwiaćwiał, \odwiaćwiali a. \odwiaćwieli, \odwiaćwiany - odwiewać ndk I, \odwiaćam, \odwiaćasz, \odwiaćają, \odwiaćaj, \odwiaćał, \odwiaćany1. «o wietrze: wiejąc z jednej strony odrzucić, odsunąć coś»
Wiatr odwiał śnieg z drogi.
2. «wiejąc oddzielić zanieczyszczenia z omłóconego ziarna, oddzielić ziarno od plew»Odwiać ziarno w wialni.
Słownik języka polskiego . 2013.