Odwiązać konia od płotu.
Odwiązać kokardę, linę, sznurek.
Pies odwiązał się i uciekł do dawnego właściciela.
Słownik języka polskiego . 2013.
odwiązywać się – odwiązać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odwiązywać siebie samego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdołał się jakoś odwiązać i uciekł. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odwiązywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odwiązywaćzuję, odwiązywaćzuje, odwiązywaćany {{/stl 8}}– odwiązać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, odwiązywaćwiążę, odwiązywaćwiąże, odwiązywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odczepić — dk VIa, odczepićpię, odczepićpisz, odczepićczep, odczepićpił, odczepićpiony odczepiać ndk I, odczepićam, odczepićasz, odczepićają, odczepićaj, odczepićał, odczepićany «oddzielić, odłączyć coś przyczepionego, przymocowanego; odpiąć, odwiązać»… … Słownik języka polskiego
poodwiązywać — dk VIIIa, poodwiązywaćzuję, poodwiązywaćzujesz, poodwiązywaćzuj, poodwiązywaćywał, poodwiązywaćywany «odwiązać, rozwiązać wiele czegoś kolejno, jedno po drugim; odwiązać w wielu miejscach» Poodwiązywać liny … Słownik języka polskiego
odcumować — dk IV, odcumowaćmuję, odcumowaćmujesz, odcumowaćmuj, odcumowaćował, odcumowaćowany odcumowywać ndk VIIIa, odcumowaćowuję, odcumowaćowujesz, odcumowaćowuj, odcumowaćywał, odcumowaćywany «odwiązać linę (cumę) przymocowującą statek do nabrzeża, boi… … Słownik języka polskiego
pospuszczać — dk I, pospuszczaćam, pospuszczaćasz, pospuszczaćają, pospuszczaćaj, pospuszczaćał, pospuszczaćany 1. «zsunąć pewną liczbę czegoś z góry na dół; poopuszczać; pozniżać, poschylać» Pospuszczać rolety w oknach. Pospuszczać szalupy na morze. Siedząc… … Słownik języka polskiego
spuścić — dk VIa, spuszczę, spuścićcisz, spuść, spuścićcił, spuszczony spuszczać ndk I, spuścićam, spuścićasz, spuścićają, spuścićaj, spuścićał, spuścićany 1. «puścić coś z góry w dół, pochylić ku dołowi, obniżyć, zrzucić, zsunąć» Spuścić głowę. Spuścić… … Słownik języka polskiego
wyprząc — dk XI, wyprzącprzęgę, wyprzącprzężesz, wyprzącprząż a. wyprzącprzęż, wyprzącprzągł, wyprzącprzęgła, wyprzącprzęgli, wyprzącprzężony, wyprzącprzągłszy wyprzęgnąć dk Vc, wyprzącnę, wyprzącniesz, wyprzącnij, wyprzącnął a. wyprzącprzągł, wyprzącgła,… … Słownik języka polskiego
