odymić

odymić
dk VIa, \odymićmię, \odymićmisz, odym, \odymićmił, \odymićmiony - odymiać ndk I, \odymićam, \odymićasz, \odymićają, \odymićaj, \odymićał, \odymićany
1. «okopcić, przesycić dymem»

Ciemna, odymiona izba.

Odymiony kociołek.

Ogień odymił ściany.

2. «spalając preparat wydzielający z dymem substancje trujące zniszczyć szkodniki w zamkniętym pomieszczeniu»
3. ogr. «wytworzyć nad uprawami (np. drzew owocowych) warstwę mgieł lub dymów chroniącą rośliny przed przymrozkami»

Odymiać sady.

4. pszcz. «odurzyć dymem pszczoły»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • okadzić — dk VIa, okadzićdzę, okadzićdzisz, okadź, okadzićdził, okadzićdzony okadzać ndk I, okadzićam, okadzićasz, okadzićają, okadzićaj, okadzićał, okadzićany 1. «otoczyć coś, kogoś wonnym dymem, kadząc wypełnić wonnym dymem» Okadzić pokój. Okadzić… …   Słownik języka polskiego

  • okopcić — dk VIa, okopcićcę, okopcićcisz, okopć, okopcićcił, okopcićcony «pobrudzić kopciem, sadzą; odymić, zadymić, zakopcić» Okopcona lampa, świeca. Okopcony sufit. okopcić się «zostać okopconym, pokryć się sadzą» Od lampy naftowej okopciła się ściana …   Słownik języka polskiego

  • owędzić — dk VIa, owędzićdzę, owędzićdzisz, owędź, owędzićdził, owędzićdzony owędzać ndk I, owędzićam, owędzićasz, owędzićają, owędzićaj, owędzićał, owędzićany, rzad. «przesycić coś dymem; odymić» Owędzane śliwki. owędzić się owędzać się rzad. «zostać… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”