Słownik języka polskiego . 2013.
Józef Arkusz — (March 18, 1921 June 19, 1995) was a Polish film director and producer of over 70 educational films. Józef Arkusz was born on March 18, 1921 in Peratyn, Poland (modern day Ukraine, near Tarnopol). His family moved to Lwów in the early 1930s.… … Wikipedia
błona — ż IV, CMs. błonanie; lm D. błon 1. «cienka, zwykle elastyczna, czasem przezroczysta tkanka spełniająca określone funkcje w żywych organizmach» Błona podniebienia miękkiego. Błony skrzydeł motyli, ptaków. Błony pławne ptaków pływających. Błona… … Słownik języka polskiego
cudzożywność — ż V, DCMs. cudzożywnośćści, blm biol. «odżywianie się substancjami organicznymi pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego przez organizmy (zwierzęce i niektóre roślinne) niezdolne do syntezy związków organicznych z nieorganicznych; heterotrofizm» … Słownik języka polskiego
ekstensywny — «rozciągły, obszerny; obfity ilościowo» Ekstensywne odżywianie. Ekstensywna praca. Ekstensywny wzrost. ∆ ekon. Ekstensywna gospodarka rolna «gospodarka rolna, którą charakteryzują niskie nakłady pracy i środków na jednostkę powierzchni gruntu,… … Słownik języka polskiego
głodówka — ż III, CMs. głodówkawce; lm D. głodówkawek 1. «całkowite lub częściowe nieprzyjmowanie pokarmów spowodowane brakiem żywności lub jako protest przeciw czemuś; niedostateczne odżywianie się, okres głodowania» Wojenna głodówka. Przymusowa głodówka.… … Słownik języka polskiego
heterotrofizm — m IV, D. u, Ms. heterotrofizmzmie, blm biol. «odżywianie się substancjami organicznymi pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego przez organizmy (zwierzęce i niektóre roślinne) niezdolne do syntezy związków organicznych z nieorganicznych;… … Słownik języka polskiego
kapitalny — kapitalnyni 1. «główny, istotny, ważny, podstawowy; znakomity, doskonały, pierwszorzędny» Kapitalny pomysł, dowcip. Kapitalne odkrycie. Kapitalne przemówienie. Sprawa o kapitalnym znaczeniu. Dobre odżywianie to kapitalny warunek zdrowia. ∆ Remont … Słownik języka polskiego
koprofagia — ż I, DCMs. koprofagiagii, blm «odżywianie się niektórych zwierząt odchodami, zjadanie kału» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
mutualizm — m IV, D. u, Ms. mutualizmzmie, blm biol. «forma symbiozy, trwałe współżycie dwu organizmów różnych gatunków, korzystne dla obu stron ze względu na odżywianie, ochronę, lokomocję, np. współżycie stułbi z glonami» ‹z łc.› … Słownik języka polskiego
posilać — ndk I, posilaćam, posilaćasz, posilaćają, posilaćaj, posilaćał, posilaćany posilić dk VIa, posilaćlę, posilaćlisz, posilaćsil, posilaćlił, posilaćlony, książk. «dostarczać organizmowi żywemu pożywienia, wzmacniać go przez odżywianie; dodawać sił» … Słownik języka polskiego
