- błona
- ż IV, CMs. \błonanie; lm D. błon1. «cienka, zwykle elastyczna, czasem przezroczysta tkanka spełniająca określone funkcje w żywych organizmach»
Błona podniebienia miękkiego.
Błony skrzydeł motyli, ptaków.
Błony pławne ptaków pływających.
Błona pęcherza.
∆ biol. Błona komórkowa «błona ograniczająca powierzchnię komórek, często zróżnicowana, tworząca fałdy, wypustki, rzęski itp.»∆ Błona śluzowa «pokryta śluzem błona wyściełająca wewnętrzne narządy rurowe i jamiste, np. przewód pokarmowy, drogi oddechowe, rodne; śluzówka»∆ Błony płodowe (jajowe) «błony, tworzące się podczas rozwoju zarodka gadów, ptaków, ssaków i człowieka, otaczające go szczelnie; ich zadaniem jest odżywianie i ochrona zarodka»2. «cienka, elastyczna taśma wytworzona sztucznie»Błona celofanowa.
∆ Błona fotograficzna, filmowa «materiał światłoczuły w formie wstęgi, służący do wykonywania zdjęć»
Słownik języka polskiego . 2013.