- ogieniek
- m III, D. \ogieniekeńka, N. \ogieniekeńkiem; lm M. \ogieniekeńkizdr. od ogień (zwykle w zn. 1 i 4)a) w zn. 1:
Wesoły, jasny ogieniek.
przen. Nikły ogieniek uczucia.
b) w zn. 4:Żarzący się ogieniek.
Słownik języka polskiego . 2013.
ogieniek
Look at other dictionaries:
ognik — m III, D. a, N. ognikkiem; lm M. i «niewielki ogień; ogieniek, płomyk» Ogniki papierosów. ◊ Błędny ognik «mały, niebieski płomyk ukazujący się niekiedy nad bagnami i torfowiskami, powstały wskutek samozapalenia się w powietrzu metanu (gazu… … Słownik języka polskiego
płomyk — m III, D. a, N. płomykkiem; lm M. i 1. «mały płomień; ogieniek» Mały, wątły, chwiejny, chybotliwy płomyk. Płomyk lampki naftowej, świecy, zapałki, zapalniczki. Płomyk drży, migoce, pełza, przygasa. 2. «przenośnie o czymś, co przypomina mały,… … Słownik języka polskiego
