ogłosić

ogłosić
dk VIa, ogłoszę, \ogłosićsisz, ogłoś, \ogłosićsił, ogłoszony - ogłaszać ndk I, \ogłosićam, \ogłosićasz, \ogłosićają, \ogłosićaj, \ogłosićał, \ogłosićany
1. «podać do publicznej wiadomości, powiadomić ogół; obwieścić»

Ogłosić dekret, manifest, odezwę.

Ogłosić amnestię, wyrok.

Ogłosić alarm.

◊ przestarz. Ogłosić kogoś królem, wodzem itp. «obwołać, mianować kogoś królem, wodzem itp.»
2. «wydać coś w formie publikacji; wydrukować, opublikować»

Ogłosić pracę naukową.

Ogłosić coś drukiem.

◊ Ogłosić coś w prasie, w gazecie itp. «umieścić, wydrukować w prasie ogłoszenie, wiadomość, anons o czymś»
ogłosić się - ogłaszać się
1. «podać wiadomość o sobie za pośrednictwem prasy, radia, plakatu itp.»

Korepetytor ogłaszał się w gazecie.

2. przestarz. «nadać sobie jakiś tytuł, godność, mianować siebie kimś, podać się publicznie za kogoś»

Ogłosić się dyktatorem, królem, wodzem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • ogłosić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. ogłaszać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ogłaszać się – ogłosić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} publicznie informować np. w prasie, radiu itp. o sobie jako człowieku mogącym coś zrobić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wielokrotnie ogłaszał się w prasie, ale nie dostał pracy. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ogłaszać — → ogłosić …   Słownik języka polskiego

  • podać — dk I, podaćdam, podaćdasz, podaćdadzą, podaćdaj, podaćdał, podaćdany podawać ndk IX, podaćdaję, podaćdajesz, podaćwaj, podaćwał, podaćwany 1. «dać coś komuś do rąk, do ust, przybliżyć coś umożliwiając wzięcie; wręczyć» Podać komuś szklankę wody,… …   Słownik języka polskiego

  • ogłaszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ogłaszaćam, ogłaszaća, ogłaszaćają, ogłaszaćany {{/stl 8}}– ogłosić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ogłoszę, ogłaszaćsi, ogłoś, ogłoszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} publicznie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • druk — m III, D. u, N. drukkiem 1. blm «proces sporządzania odbitek tekstu lub ilustracji z formy drukarskiej z użyciem farb graficznych; drukowanie» Oddać, przygotować do druku. Tekst gotowy do druku. Rozpoczęto druk powieści. Zakończono druk książki.… …   Słownik języka polskiego

  • ogłoszenie — n I 1. rzecz. od ogłosić. 2. lm D. ogłoszenieeń «wiadomość o czymś (np. o sprzedaży czegoś, wolnej posadzie) lub reklama czegoś wydrukowana w prasie, przekazana przez radio, umieszczona w miejscu publicznym» Drobne ogłoszenia. Ogłoszenie… …   Słownik języka polskiego

  • republika — ż III, CMs. republikaice; lm D. republikaik «forma ustroju państwa, w którym najwyższe organy władzy są powoływane na określony czas w drodze wyborów pośrednich lub bezpośrednich, zwykle w sposób określony przez konstytucję; państwo mające taki… …   Słownik języka polskiego

  • wiadomość — ż V, DCMs. wiadomośćści; lm MD. wiadomośćści 1. «informacja o czymś, rzecz zakomunikowana; zawiadomienie, doniesienie, wieść» Aktualna, alarmująca, cenna, ciekawa, dobra, miła, pomyślna, radosna, sensacyjna, smutna, ważna wiadomość. Najświeższe,… …   Słownik języka polskiego

  • z dwojga złego — {{/stl 13}}{{stl 7}} z dwóch złych, niekorzystnych wariantów (wyrażać wolę wyboru jednego, czasem nieco lepszego) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Można wziąć nowy kredyt albo ogłosić bankructwo. Z dwojga złego wolę ogłosić bankructwo. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”