okaleczeć

okaleczeć
dk III, \okaleczećeję, \okaleczećejesz, \okaleczećej, \okaleczećczał, \okaleczećczeli, \okaleczećczały, \okaleczećczali
przestarz. «stać się kaleką, nabawić się kalectwa; zostać okaleczonym»

Wrócił z wojny okaleczały.

przen.

Okaleczała budowla.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • okaleczenie — n I 1. rzecz. od okaleczyć, okaleczeć. 2. lm D. okaleczenieeń «miejsce okaleczone; rana, blizna, szrama» Opatrzyć okaleczenie …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”