okaleczenie

okaleczenie
n I
1. rzecz. od okaleczyć, okaleczeć.
2. lm D. \okaleczenieeń
«miejsce okaleczone; rana, blizna, szrama»

Opatrzyć okaleczenie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • okaleczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. okaleczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}okaleczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. okaleczenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co powstaje, gdy ktoś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • samookaleczenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. samookaleczenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} celowe okaleczenie własnego ciała lub osłabienie zdrowia obliczone na uzyskanie określonego celu (np. u więźniów – przeniesienia na inny oddział więzienny lub do szpitala; …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żywa rana — {{/stl 13}}{{stl 7}} okaleczenie fizyczne lub psychiczne wywołujące nieustanny ból; trudne do zagojenia, bardzo czułe miejsce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozległe poparzenia sprawiły, że ciało było jedną żywą raną. Po zawodzie miłosnym jej serce było… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”