okaziciel

m I, DB. -a; lm M. -e, DB. -i

«człowiek okazujący, przedstawiający jakiś dowód, np. czek, kwit»

Wydać paczkę okazicielowi kwitu.

∆ Czek, weksel, książeczka oszczędnościowa itp. na okaziciela «czek, weksel itp., na których nie jest wymienione nazwisko osoby mającej odebrać pieniądze lub inne należności»