- bezdroże
- n I; lm D. \bezdrożeżyzwykle w lm, książk. «teren bez wytkniętej drogi, trudny do przebycia; manowce, wertepy»
Leśne, stepowe bezdroża.
Błądzić po bezdrożach.
Iść bezdrożem, bezdrożami.
◊ Zejść a. sprowadzić kogoś na bezdroża «stać się nieuczciwym, niemoralnym lub spowodować, że ktoś się takim staje»
Słownik języka polskiego . 2013.