bezdroże

bezdroże
n I; lm D. \bezdrożeży
zwykle w lm, książk. «teren bez wytkniętej drogi, trudny do przebycia; manowce, wertepy»

Leśne, stepowe bezdroża.

Błądzić po bezdrożach.

Iść bezdrożem, bezdrożami.

◊ Zejść a. sprowadzić kogoś na bezdroża «stać się nieuczciwym, niemoralnym lub spowodować, że ktoś się takim staje»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • bezdroże — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. bezdrożeży, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} obszar, na którym brak dróg; wertepy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyprawa ruszyła przez bezdroża pustyni.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}sprowadzić [zwieść]… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bezdroże — Sprowadzić kogoś na bezdroża zob. sprowadzić 1. Zejść, schodzić na bezdroża zob. zejść 1 …   Słownik frazeologiczny

  • wertep — m IV, D. u, Ms. werteppie; lm M. y zwykle w lm «teren trudny do przebycia, droga zła, wyboista, mało uczęszczana (dawniej także: droga biegnąca nad przepaścią lub droga kręta); bezdroże» Bezludne, leśne wertepy. Błądzić (pot. tłuc się) po… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”