- okiełznać
- + rzad. okiełzać dk I, \okiełznaćam, \okiełznaćasz, \okiełznaćają, \okiełznaćaj, \okiełznaćał, \okiełznaćany - okiełznywać ndk VIIIa, \okiełznaćnuję, \okiełznaćnujesz, \okiełznaćnuj, \okiełznaćywał, \okiełznaćywany, rzad. okiełzywać ndk VIIIa, \okiełznaćzuję, \okiełznaćzujesz, \okiełznaćzuj, \okiełznaćywał, \okiełznaćywany«założyć wędzidło, munsztuk (koniowi, rzadziej zwierzęciu jucznemu)»przen. «pohamować, poskromić, powściągnąć, ukrócić»
Okiełznać czyjś temperament.
Słownik języka polskiego . 2013.