okładać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, okładaćam, okładaća, okładaćają, okładaćany {{/stl 8}}– obłożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, okładaćżę, okładaćży, obłóż, okładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kłaść coś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okładać się — I – obłożyć się {{/stl 13}}{{stl 7}} kładąc coś na siebie, dookoła siebie, przykryć, okryć, otoczyć się tym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okładać się poduszkami. Dzieci obłożyły się na dywanie zabawkami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prać się — I – sprać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bić, okładać nawzajem jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopcy piorą się pod blokiem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} bić,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bat — I m IV, D. a, C. owi, Ms. bacie; lm M. y 1. «rzemień lub sznur na pręcie używany do popędzania zwierząt; także narzędzie kary» Bat z bawolej skóry. Klaśnięcie (z) bata. Uderzenie batem a. bata. Poganiać bydło batem. Zaciąć, podciąć konia batem.… … Słownik języka polskiego
bramować — ndk IV, bramowaćmuję, bramowaćmujesz, bramowaćmuj, bramowaćował, bramowaćowany «obszywać, okładać, otaczać brzegi jakiegoś przedmiotu listwą, lamówką, szlakiem; lamować» Czapka bramowana futrem. ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
darniować — ndk IV, darniowaćniuję, darniowaćniujesz, darniowaćniuj, darniowaćował, darniowaćowany «okładać darnią» Darniować nasypy kolejowe, wały ochronne, rowy melioracyjne … Słownik języka polskiego
darń — ż V, DCMs. darni; lm M. darnie, D. darni 1. «gęsty, zwarty splot traw wraz z ziemią, stanowiący łąki i trwałe pastwiska; odkrojone płaty tego splotu używane jako umocnienie ziemne stoków, nasypów, mogił itp.; darnina» Okładać, osłaniać skarpy… … Słownik języka polskiego
faszynować — ndk IV, faszynowaćnuję, faszynowaćnujesz, faszynowaćnuj, faszynowaćował, faszynowaćowany «umacniać, uszczelniać, wykładać, okładać coś faszyną» Faszynować tamę, groblę, rów, brzeg rzeki … Słownik języka polskiego
fornir — m IV, D. u, Ms. fornirirze; lm M. y «cienkie arkusze drewna, uzyskane przez skrawanie płaskie lub obwodowe, przeznaczone na sklejkę, okleinę lub obłogi» Okładać fornirem. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
fornirować — ndk IV, fornirowaćruję, fornirowaćrujesz, fornirowaćruj, fornirowaćował, fornirowaćowany «okładać przedmiot drewniany okleiną (fornirem)» Fornirowany stół. Fornirować meble … Słownik języka polskiego