okrutnie

okrutnie
\okrutnieej
1. «w sposób okrutny; srogo, bezlitośnie»

Traktować kogoś okrutnie.

Obejść się okrutnie z kimś.

2. przestarz. «bardzo, niezmiernie; ogromnie, wielce»

Lubić się okrutnie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • okrutnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., okrutnieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób okrutny; bezwzględnie, bezlitośnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dręczyć okrutnie zwierzęta. Traktować okrutnie jeńców. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zwierzę — 1. Król zwierząt «lew» 2. Odezwało się w kimś zwierzę «zwyciężyły w kimś jakieś instynkty, ujemne cechy, ktoś zachował się bezmyślnie, okrutnie» …   Słownik frazeologiczny

  • barbarzyński — barbarzyńskiscy 1. «pozbawiony kultury, smaku; prymitywny; ignorancki; okrutny» Barbarzyńska walka. Znęcać się nad kimś w barbarzyński sposób. Barbarzyńskie warunki mieszkaniowe. 2. «właściwy barbarzyńcom ludziom niecywilizowanym, dzikim»… …   Słownik języka polskiego

  • bestialski — bestialskiscy «właściwy bestii; okrutny, dziki» Bestialscy oprawcy. Bestialskie czyny. Bestialskie postępowanie. po bestialsku «okrutnie, bestialsko» Został po bestialsku zamordowany …   Słownik języka polskiego

  • ciężko — ciężkożej 1. «(z) dużym ciężarem, ze znacznym obciążeniem» Wóz ciężko wyładowany. ∆ Komuś jest ciężko «ktoś z trudem dźwiga coś ciężkiego» 2. «ociężale, powolnie; bezsilnie, bezwładnie» Ciężko chodzić, stąpać, wlec się. Ciężko powłóczyć nogami.… …   Słownik języka polskiego

  • drapieżnie — drapieżnieej «chciwie, okrutnie, zaborczo, krwiożerczo» …   Słownik języka polskiego

  • litość — ż V, DCMs. litośćści, blm «uczucie żalu nad kimś, współczucie dla kogoś, chęć przyjścia mu z pomocą» Litość dla sierot. Budzić litość. Okazać komuś litość. Powodować się litością. Pomóc komuś z litości. Nie mieć nad kimś litości. Zdjęty litością …   Słownik języka polskiego

  • mordować — ndk IV, mordowaćduję, mordowaćdujesz, mordowaćduj, mordowaćował, mordowaćowany 1. «dokonywać morderstw, zabijać ludzi, rzadziej: niepotrzebnie zabijać zwierzęta; zabijać okrutnie, męcząc» Mordować z zimną krwią, z premedytacją. Napadali,… …   Słownik języka polskiego

  • pastwić się — ndk VIa, pastwić sięwię się, pastwić sięwisz się, pastw się, pastwić sięwił się «postępować z kimś okrutnie (szczególnie z osobą bezbronną); znęcać się nad kimś, nad czymś, dręczyć kogoś, coś» Dzikie zwierzę pastwi się nad ofiarą. Zwycięzcy… …   Słownik języka polskiego

  • tyranizować — ndk IV, tyranizowaćzuję, tyranizowaćzujesz, tyranizowaćzuj, tyranizowaćował, tyranizowaćowany «obchodzić się z kimś okrutnie, bezwzględnie, despotycznie; dręczyć, maltretować» Tyranizować otoczenie, rodzinę. Był tyranizowany przez dzieci …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”