okular

m IV, D. -u, Ms. \okulararze; lm M. -y

1. tylko w lm okulary «para szkieł optycznych (soczewek) w oprawie, najczęściej z uchwytami zakładanymi na uszy, korygujących wady wzroku, np. krótkowzroczność, nadwzroczność, niezborność»

Nosić okulary.

Włożyć okulary.

Przecierać okulary.

Chodzić w okularach.

Spojrzeć zza okularów.

Mieć dwie pary okularów.

∆ Okulary druciane, rogowe itp. «okulary mające drucianą, rogową itp. oprawę»

∆ Okulary przeciwsłoneczne «okulary o ciemnych szkłach chroniące oczy przed promieniami słonecznymi, zwłaszcza w miejscach silnie nasłonecznionych»

∆ Okulary ochronne «okulary ze szkła lub tworzywa sztucznego, zwykle ciemnego, osłaniające oczy przed urazami mechanicznymi (np. szlifierzy, kamieniarzy) lub przed blaskiem źródła silnego światła (np. spawaczy, hutników)»

◊ Patrzeć przez różowe lub czarne okulary «zapatrywać się na coś optymistycznie lub pesymistycznie, widzieć coś z dobrej lub złej strony»

◊ Patrzeć przez okulary czyjeś lub czegoś «sądzić, rozumować tak jak ktoś, zgodnie z czymś»

2. tylko w lm okulary «dwa kawałki skóry, służące do osłaniania koniowi oczu z boku»

3. techn. «część przyrządu optycznego, np. mikroskopu, lunety, składająca się z jednej lub kilku soczewek, stanowiąca zwykle lupę do obserwacji obrazu utworzonego przez obiektyw przyrządu»

‹z łac.›