- okuleć
- dk III, \okulećleję, \okulećlejesz, \okulećlej, \okulećlał, \okulećleli, \okulećlały, \okulećlali«stać się kulawym, kulejącym»
Po wypadku okulała.
Pies okulał na jedną nogę.
Okulałe konie.
Słownik języka polskiego . 2013.
okuleć
Look at other dictionaries:
okuleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, okulećeję, okulećeje, okulećlał, okulećleli {{/stl 8}}{{stl 7}} stać się kulawym, kulejącym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koń okulał po złamaniu nogi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okulawieć — dk III, okulawiećwieję, okulawiećwiejesz, okulawiećwiej, okulawiećwiał, okulawiećwieli, okulawiećwiały, okulawiećwiali rzad. → okuleć … Słownik języka polskiego
