okwiecić

dk VIa, \okwiecićcę, \okwiecićcisz, okwieć, \okwiecićcił, \okwiecićcony - okwiecać ndk I, \okwiecićam, \okwiecićasz, \okwiecićają, \okwiecićaj, \okwiecićał, \okwiecićany

«pokryć, obsypać, ozdobić kwiatami»

Okwiecić mieszkanie.

Okwiecona gałązka jabłoni.

Okwiecony sad.

Domy z okwieconymi balkonami.

przen. «ucieszyć, rozradować»

Jej widok okwiecił serce chłopca.