olśnić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}olśniewać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
olśniewać — → olśnić … Słownik języka polskiego
olśniewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, olśniewaćam, olśniewaća, olśniewaćają, olśniewaćany {{/stl 8}}– olśnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, olśniewaćnię, olśniewaćni, olśniewaćnij, olśniewaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
olśnienie — n I 1. rzecz. od olśnić. 2. lm D. olśnienieeń «nagłe poznanie, uświadomienie sobie czegoś; to, co olśniewa, porywa, zachwyca» Doznać olśnienia … Słownik języka polskiego
urzec — dk Vc, urzeknę, urzekniesz, urzeknij, urzekł, urzekła, urzekli, urzekłszy, urzeczony urzekać ndk I, urzecam, urzecasz, urzecają, urzecaj, urzecał 1. «według dawnych wierzeń: rzucić na kogoś urok; zaczarować» 2. «wzbudzić podziw, zachwyt, olśnić,… … Słownik języka polskiego
zabłysnąć — dk Va, zabłysnąćnę, zabłysnąćbłyśniesz, zabłysnąćbłyśnij, zabłysnąćnął, zabłysnąćnęła a. zabłysnąćsła, zabłysnąćnęli, zabłysnąćnąwszy 1. «wydać błysk, błyski, ukazać się jako błysk, zajaśnieć blaskiem» Słońce zabłysło zza chmur. Latarka zabłysła… … Słownik języka polskiego
zabłyszczeć — dk VIIb, zabłyszczećczę, zabłyszczećczysz, zabłyszczećbłyszcz, zabłyszczećczał, zabłyszczećczeli 1. «zajaśnieć blaskiem; zaświecić, zamigotać, zalśnić» Śnieg zabłyszczał w słońcu. Brylant zabłyszczał na palcu. Na dnie coś zabłyszczało. 2.… … Słownik języka polskiego
zachwycić — dk VIa, zachwycićcę, zachwycićcisz, zachwycićchwyć, zachwycićcił, zachwycićcony zachwycać ndk I, zachwycićam, zachwycićasz, zachwycićają, zachwycićaj, zachwycićał, zachwycićany «wprawić kogoś w zachwyt, wzbudzić zachwyt; olśnić, oczarować, urzec» … Słownik języka polskiego
zafascynować — dk IV, zafascynowaćnuję, zafascynowaćnujesz, zafascynowaćnuj, zafascynowaćował, zafascynowaćowany «wywrzeć bardzo silne wrażenie; urzec, oczarować, olśnić» Zafascynowała kogoś sztuka, książka. Zafascynować kogoś swoją urodą. zafascynować się… … Słownik języka polskiego
zaimponować — dk IV, zaimponowaćnuję, zaimponowaćnujesz, zaimponowaćnuj, zaimponowaćował «wzbudzić podziw, uznanie, olśnić kogoś» Zaimponować komuś pracowitością, elegancją, erudycją … Słownik języka polskiego
